Ik heb je voorgesteld in je ondergoed, of eigenlijk, alleen degenen onder jullie die mijn lessen hebben gevolgd. Openbaar spreken is, niet mijn ding, en ik verontschuldig me niet voor het voorstellen van je in staartjes en een paarse polka dot slaper met footies.
Dus, een paar maanden geleden zat ik in het publiek te luisteren naar mijn vriend Dr. Betsy spreken over voeding en het krijgen van mijn polka dot -verbeelding voor mijn beurt. Op de een of andere manier, tussen de afleiding van de vlinderrel in mijn buik en de manier waarop mijn voeten erin slaagden om in ijzige klonten te veranderen in het midden van een hittegolf in Texas, slaagde er een kwestie van Dr. Betsy's in om mijn aandacht te trekken.
Mijn eerste reactie was om mijn hoofd te knikken ja. Ze zweeg zinvol.
Nee? Ze glimlachte een speelse glimlach en zei niets.
Terug naar ja. Absoluut ja. Gezonde kinderen worden ziek. Of doen ze? Oy Vey.
Tegen de tijd dat ze de vraag beantwoordde, was ik zo ver door het konijnenhol dat ik niet eens hoorde. Wat ik zei toen ik opstond om die avond te spreken, zal ik het nooit weten, want ik zou alleen maar kunnen bedenken:"Wel, of niet?!?!?" Ik ga proberen die vraag in dit bericht te beantwoorden, maar eerst. . .
'Als we met een verkoudheid of griep komen, stellen de meesten van ons zich voor dat wat stress of andere onze' verdedigingen 'of onze' weerstand 'heeft verzwakt en' een bug '(een virus of bacterie) heeft toegestaan om ons lichaam binnen te gaan, waar het vermenigvuldigt en valt ons van binnenuit aan.
We beschouwen dit als ‘een infectie’, dat de nieuwe bug in ons ons ziek maakt en dat we ons beter zullen voelen zodra ons immuunsysteem het heeft gedood. Als we ons niet snel genoeg voelen, kunnen we rechtvaardigen of antibiotica zoeken om de bug effectiever te doden, ”schrijft Tedd Koren in zijn boek, vaccinatie bij kinderen:vragen die alle ouders moeten stellen.
Klinkt ongeveer goed, hè? zinvolle pauze.
Weet je dat zeker? speelse glimlach.
Geloof het of niet, die definitie is helemaal verkeerd . Vanaf het moment dat we worden geboren en elke dag daarna zijn we "geïnfecteerd" met triljoenen microben - inclusief pathogene microben zoals strep, staph, tuberculose en difterie - meestal zonder symptomen.
Tyfus Mary - de beruchte kok die met geweld in quarantaine werd gezet omdat ze de Salmonella -bacteriën naar de huizen droeg waar ze voor werkte - is een klassiek voorbeeld. Ze werd nooit ziek van tyfus en niet veel mensen die ze 'besmet', maar anderen stierven niet aan blootstelling aan haar. Dus als de loutere aanwezigheid van deze ziektekiemen in ons lichaam niet is wat ons echt ziek maakt, wat doet?
Het is de snelle proliferatie van hen in ons lichaam. Oh, wist je dat al? Waarom heb ik last van al deze onzin over waar ziektekiemen het grootste deel van hun leven wonen als ze in feite doen wat het ding dat ons is geleerd dat ze doen:prolifereren en ons ziek maken?
De reden is dit:we moeten stoppen met het beschouwen van deze ziektekiemen als roofdieren van buitenaf En begin aan hen te denken als aaseters binnen . Ze vallen ons niet aan, het zijn opportunisten die de rommel opruimen die we in ons eigen lichaam achterlaten. Grof, ik weet het, maar waar.
Meestal leven we in relatieve vrede met een groot aantal pathogene ziektekiemen. "Asymptomatische dragers", is de officiële term, geloof ik. Maar te veel stress, of suiker, of wat ons lichaam ook biochemisch uit elkaar slaat, een overvloed aan voedsel achterlaat dat de ene kiem of een andere verkiest, dus het neemt ons aan op ons genereuze aanbod en heeft een mooi oud zittend diner. Maakt dit ons ziek? Niet echt.
Als de microben roofdieren zijn, “zouden we verwachten dat hun proliferatie samenvalt met de ergste van onze symptomen, maar dit is niet het geval. Het grootste deel van de kiemproliferatie, die we ons valselijk voorstellen als een innerlijke aanval, gebeurt tijdens de incubatieperiode van de ziekte wanneer we weinig of geen symptomen hebben. Virussen en bacteriën kunnen in grote aantallen onze bloedbaan binnenkomen en kunnen zelfs ons lichaam verlaten. . . Zonder enig bewustzijn van ziekte van onze kant naast mogelijke kleine malaise, hoofdpijn of vermoeidheid. ” (Koren p. 107)
oh mijn god, ben je er nog steeds? Oké, dan ga ik naar de achtervolging snijden. Ziekte wordt niet veroorzaakt door de ziektekiemen, het wordt door ons veroorzaakt. Stel je voor dat ons lichaam een huis is, en dat die biochemische verstoringen die ik noemde als stof en vuil en stukjes voedsel zijn die zich in de loop van de tijd op de keukenvloer ophopen.
En wat, stelt u zich voor, is de favoriete schoonmaakmiddelen van de huishoudsters? “Ontsteking, zoals het woord al aangeeft, is als een vuur in het lichaam dat het afval en het puin verbrandt, samen met de ziektekiemen die zich voeden met afval en puin, en reinigt het lichaam. Het is dus ons immuunsysteem dat ervoor zorgt dat we ziek worden, door ontstekingen te creëren om infecties uit te schakelen en ons te vernieuwen. ”
Hier is de kicker:hoe sterker ons immuunsysteem, hoe sterker de ziekte. Periodes van intense ziekte - of "genezende crisis" zoals ze soms worden genoemd - duiden op de aanwezigheid van een grondige huishoudster. Chronische symptomen van "slecht voelen" en vermoeidheid zonder periodes van acute ziekte, aan de andere kant, zijn tekenen van lage toxiciteit in het lichaam-"het resultaat van onze huishoudster die te zwak is om haar werk te doen en keukenafval kan verzamelen , onvermijdelijk gevolgd door de vliegen en mieren. ”
Ik maak me meer zorgen als ze dat niet van tijd tot tijd niet doen! Ik zal dit echter zeggen. Zeer jonge kinderen duren soms lang om hun eerste ziekte te krijgen. Dit komt deels omdat het lang duurt voordat puin zich opbouwt en ook omdat ze veel tijd thuis doorbrengen, waar ze natuurlijke immuniteiten in hun omgeving hebben. Veel kinderen worden niet ziek totdat ze oud genoeg zijn om wat meer te wagen.
Nadat dit bericht live ging, kreeg ik deze vraag:"Ik vind dit leuk, maar soms wordt het ook veroorzaakt door externe ziektekiemen, toch? Zoals een paar weken geleden kreeg mijn hele gezin een maagvirus. . . Gewoon proberen het concept te begrijpen. ”
Goede vraag! Soms komen we bacteriën tegen die nog niet in ons lichaam leven. Dat was het geval bij veel mensen die Tyfus Mary ontmoetten. Sommigen werden echter ziek en sommigen niet - dat komt allemaal neer op de vraag of de "nieuwe bug" brandstof heeft gevonden om op te gedijen in de nieuwe mensen die ze tegenkwamen.
Waarom lijkt het in gezinnen dan dat iedereen voor het grootste deel ziek wordt als een persoon dat doet? Hier kunnen veel redenen voor zijn. Gezinnen hebben vergelijkbaar immuunsysteem, delen dezelfde omgeving en eten dezelfde dingen. Daarom verzamelen hun lichamen de neiging om hetzelfde soort puin te verzamelen. Wanneer een bug hun pad kruist dat toevallig de voorkeur geeft aan dat soort voedsel, verbranden hun lichaam het snel om de nieuwe bug uit te verhongeren (d.w.z. ze worden ziek).
Moet ik decongestanten gebruiken en/of ze aan mijn kind geven? Het is duidelijk dat ik dat niet voor je kan beantwoorden, maar ik zal dit zeggen:slijm is als het ectoplasma van Ghostbusters, maar op een goede manier! Wanneer bacteriën en virussen overbevolkt in het lichaam, reageert dit door ze te verdelen/neutraliseren in slijmerige goo. Ze worden vervolgens uit het lichaam geduwd via een loopneus of door slijm op te hoesten. Het gebruik van decongestiva kreupel onze eerste verdedigingslinie door bacteriën/virussen toe te staan onze bloedbaan door te dringen en naar onze organen te gaan in plaats van te worden uitgezet. Voor baby's gebruik ik liever de snot -sukkel om de huishoudster te helpen het puin naar buiten te duwen. Voor degenen die oud genoeg zijn om er een te gebruiken, raad ik een neti -pot aan.
Hoe zit het met Tylenol voor koorts? Is dat oké? Ik ben zo blij dat je het hebt gevraagd! Het is belangrijk om te onthouden dat de huishoudster de thermostaat heeft verhoogd om een reden - ontsteking en koorts duidelijk puin van het lichaam. Persoonlijk kies ik ervoor om de huishoudster te vertrouwen en haar werk niet te verstoren. 🙂
Disclaimer:ik ben geen arts en dit is geen medisch advies. Zie hier de volledige disclaimer.