twee roze lijnen . Ik herinner me waar ik stond de eerste keer dat ik ze zag, en hoe ik meteen begon uit te kijken naar mijn eerste echografie. Ik wilde weten dat alles in orde was en contact maken met dit kleine wezen dat zou groeien tot de grootte van een watermeloen en. . . Nou, laten we zeggen dat naarmate mijn gedachtegang in die zin doorging, ik de echografie een tijdje volledig vergat.
Toen ik het eindelijk aan een vriend heeft gezegd, stelde ze zachtjes voor dat ik misschien wat meer wilde onderzoeken voordat ik er een kreeg zonder een duidelijke medische behoefte. Dat deed ik, en wat ik leerde, verbaasde me. Dit is waarom:
Voordat we verder gaan, weet dit:ik ben niet tegen het gebruik van prenatale echografieën en denk dat er momenten zijn waarop ze ongelooflijk waardevol zijn. Dat gezegd hebbende, elke mama moet volledig worden geïnformeerd over de potentiële risico's en voordelen van het hebben van één, of twee of zes op basis van haar unieke situatie. Daarom zullen we in dit bericht dekken:
Na het beoordelen van het onderzoek koos ik ervoor om selectief te zijn over het gebruik van echografie tijdens mijn zwangerschappen, waarbij ik alleen voor één koos als ze medisch aangegeven. Uw aanpak kan anders zijn, en ik steun dat volledig.
Houd er ook rekening mee dat "Boo Boo Kisser" ongeveer net zo officieel is als dingen voor mij professioneel worden. Ik ben geen arts en dit is geen medisch advies. Laten we nu duiken.
Oorspronkelijk ontwikkeld door het leger om onderzeeërs te detecteren via sonar, stuitert ultrasone technologie ultrahoge frequentie -geluidsgolven van de zachte weefsels en botten van een baby in de baarmoeder en gebruikt vervolgens het patroon dat door de verschillende oppervlakken wordt gecreëerd om een afbeelding te genereren.
Echografie is de technologie die wordt gebruikt om het beeld te maken en een sonogram is de afbeelding die is gemaakt met behulp van de informatie die door de echografie is verzameld. Niet alle echografie -technologieën genereren echter een afbeelding. De foetale Doppler wordt bijvoorbeeld gebruikt om naar de hartslag van de baby te luisteren zonder een foto te genereren. Hier is een overzicht van de zeven typen die meestal worden aangeboden tijdens de zwangerschap:
Hoewel er specifieke redenen kunnen zijn met betrekking tot een individuele zorg, worden echografie tijdens de zwangerschap meestal gebruikt voor:
Als een mama weet wanneer haar laatste periode was of de datum van conceptie, zal haar vervaldatum meestal worden bepaald. Als ze echter niet zeker weet wanneer haar laatste periode zeer onregelmatige periodes was of heeft, kan haar zorgverlener een echografie aanbevelen om te bepalen hoe ver ze is.
Een echografie om de zwangerschapsduur te bepalen is het meest nauwkeurig wanneer ze vroeg in de zwangerschap worden gedaan - tussen 8 en 11 weken. (5)
Niet iedereen is het echter eens over het voordeel van dating echografieën. Een overzicht van de literatuur gepubliceerd in Midwifery concludeerde vandaag dat het gebruik van vroege dating -echografie om te bepalen wanneer een zwangerschap groter is dan 41 weken niet verbetert. (6)
Dit kan zijn omdat:
Ze ontdekten dat zelfs wanneer ze de exacte conceptiedatum wisten, de duur van de zwangerschappen tot vijf weken varieerde.
Tijdens het eerste trimester wordt een andere echografie vaak aangeboden in combinatie met twee bloedtesten om te screenen op chromosomale afwijkingen (specifiek Down Syndrome en Edwards -syndroom) en hartafwijkingen. De resultaten worden meestal niet als diagnostisch beschouwd, maar ze kunnen aangeven of er mogelijk een probleem is dat zorgvuldiger moet worden evaluatie via aanvullende (meer invasieve) tests.
Hoe nauwkeurig is deze screening? Volgens een Franse studie was 8,8% procent van de door echografie geïdentificeerde problemen onjuist (vals positief). "Het vals-positieve percentage tijdens prenatale echografie is niet onbeduidend," concludeerden ze, en merkten op dat het aanzienlijke stress voor de ouders veroorzaakt en kan leiden tot extra medische interventies die het potentieel kunnen veroorzaken vanwege hun invasieve aard. (18)
Er is ook het potentieel voor valse negatieven, die een normaal resultaat aangeven wanneer de baby daadwerkelijk een chromosomale afwijking heeft. Bijvoorbeeld:"20% van de vrouwen met zwangerschappen die worden getroffen bij het syndroom van Down ontvangt een schermnegatief resultaat." (8)
Is er een alternatief screeningstool? Voor verschillende van de gescreende voorwaarden is het antwoord ja. In 2011 kwam een niet-invasieve bloedtest genaamd celvrije foetale DNA-testen beschikbaar die de kans bepaalt dat een baby met het syndroom van het down, Edwards-syndroom (trisomie 18) of Patau-syndroom (trisomie 13) bepaalt.
.Het wordt als zeer nauwkeurig beschouwd voor het syndroom van Down-met een vals positief en een vals negatief percentage van minder dan 1%-maar wanneer de andere syndromen worden beschouwd als de nauwkeurigheid tussen 91-99%.
Nogmaals, net als een echografie, wordt het beschouwd als een screeningstool en geen diagnostisch hulpmiddel. De enige beschikbare diagnostische tests zijn vruchtwaterpunctie en chorionische villusbemonstering, die meer invasieve procedures zijn die meer risico's met zich meebrengen. Hoewel de celvrije DNA-testen minder invasief zijn, moet worden opgemerkt dat het niet op hartafwijkingen wordt afgeschermd.
Maternit21 was de eerste die deze test aanbood, maar andere bedrijven hebben het ook beschikbaar gesteld.
Zelfs als je nog nooit een echografie hebt gehad, wed ik dat je zoveel in films hebt gezien dat je bijna de spuit van de gel kunt horen als deze op de buik van een zwangere vrouw wordt geplaatst net voordat de machine wordt ingeschakeld. Van alle manieren waarop we zwangerschap in onze cultuur weergeven, is de 20 weken durende anatomiescan een van de meest bekende.
Het is natuurlijk logisch:de 20 weken durende anatomie-echografie is voor veel ouders vreugdevol omdat het meestal is wanneer ze het geslacht van hun baby ontdekken, hoewel nu de hierboven genoemde celvrije foetale DNA-test kan bepalen op ongeveer 10 Weken. (U kunt er ook voor kiezen om er niet achter te komen of u dat liever hebt.)
Vanuit een screeningperspectief wordt deze echografie - die meestal ongeveer 30 minuten is - gebruikt om te zoeken naar genetische afwijkingen en aangeboren defecten, controle van vruchtwaterniveaus te controleren en de positie van de placenta te controleren.
Soms wordt in het derde trimester een extra echografie aanbevolen om te controleren op macrosomie, of een vermoedelijke 'grote baby'. Het bepalen van het foetaal gewicht is echter notoir onnauwkeurig - het geschatte foutenpercentage in beide richtingen is 15%, wat betekent dat de baby 15% kleiner of groter kan zijn dan voorspeld. Sommige moeders melden echter dat het voorspelde gewicht van hun baby en het werkelijke gewicht meer dan 15% uit elkaar waren.
Hoe waarschijnlijk is een grote baby? In de mama Natural Week-by-week gids voor zwangerschap en bevalling legt Genevieve Howland uit:
Veel zorgaanbieders beschouwen de anatomie -echografie (en soms andere echografie) onderdeel van hun zorgstandaard, zelfs als er geen problemen worden vermoed. Verbeteren deze "routinematige" echografieën de resultaten voor Mama en Baby eigenlijk? Enigszins verrassend, het antwoord is nee.
Volgens deze meta-analyse lijken routinematige scans niet te worden geassocieerd met verminderingen van negatieve resultaten voor baby's of in het gebruik van gezondheidszorg door moeders en baby's. " Verschillende andere studies ondersteunen deze bevindingen.
Een overzicht van de literatuur concludeerde ook dat het gebruik van echografie voor tweede trimester orgaanscan, biofysisch profiel, vruchtwaterbeoordeling en Doppler -snelheid "enigszins in staat zijn om bevindingen van twijfelachtige relevantie te detecteren, maar niet in staat is om de resultaten te verbeteren." (6)
Echografie is redelijk nauwkeurig voor het detecteren van placenta previa, maar meer dan 90% van de gevallen die in het tweede trimester worden gediagnosticeerd, zullen zelf 34-35 weken oplossen. (9) Het is een relatief zeldzame aandoening - slechts 0,4% van de moeders in dit grote onderzoek had het in het derde trimester - en in de meeste gevallen hebben vrouwen symptomen die kunnen leiden tot diagnose.
Niet alle vrouwen hebben echter symptomen, en er zijn factoren die de kans vergroten dat placenta previa is die niet oplost - het hebben van een eerdere keizersnede en zwanger zijn van veelvouden zijn twee voorbeelden. Gelukkig, naarmate de beeldvormende duidelijkheid van echografie is toegenomen, is het mogelijk om beter te bepalen welke gevallen van placenta previa vaker blijven bestaan.
Helaas is de keerzijde daarvan dat de intensiteit van de echografie ook hoger is - veel hoger dan wat werd gebruikt in veiligheidsstudies. Dat is belangrijk om op te merken, omdat volgens de richtlijnen en aanbevelingen voor veilig gebruik van Doppler -echografie in perinatale toepassingen:
Transvaginale sondes worden meestal gebruikt in plaats van Doppler -technologie voor het controleren van placenta previa, maar hetzelfde principe is van toepassing.
Toen Oxford -arts Alice Stewart in de jaren 1950 de alarmerende opkomst van kinderkanker begon te onderzoeken, had ze een gewaagd idee:ze zou de moeders vragen. Dr. Stewart geloofde dat moeders zijn afgestemd op details die artsen over het hoofd kunnen zien.
Slechts 35 vragenlijsten in, het patroon was duidelijk.
Te veel gekookte snoepjes? Nee. Algemene risico's in verband met lage inkomens? Nee - in feite kwamen de aangetaste kinderen meestal uit rijke gezinnen. Slechts één ding viel op, en het was dat de meeste kinderen die leukemie ontwikkelden, een enkele diagnostische prenatale röntgenfoto hadden ondergaan, ruim binnen de blootstelling die als veilig werd beschouwd. Met deze korte blootstelling verdubbelde hun risico op kanker bijna. (10)
Als ouders denk ik dat we allemaal hopen dat een dergelijke bevinding zou leiden tot vervolgonderzoek en een verandering in behandelingspraktijken indien nodig. Helaas:
Dus in plaats van dieper te graven, betwistten de International Commission for Radiation Protection (ICRP) en andere organisaties haar bevindingen.
Financiering voor haar onderzoek werd afgesneden, maar ze bleef vechten. Ze werd publiekelijk belachelijk gemaakt door haar collega's, maar vijfentwintig jaar later erkende de medische gemeenschap eindelijk haar onderzoek en verliet de praktijk van het gebruik van röntgenfoto's van zwangere vrouwen. (12)
Wat is de afhaalmaaltijden hier? Voor mij is het dat het soms tientallen jaren kan duren voordat bezorgdheid wordt gevalideerd of ongeldig, en in de tussentijd is het aan ons als ouders om de meest geïnformeerde beslissing te nemen die we kunnen.
Ik geloof dat echografie een ongelooflijk waardevol hulpmiddel kan zijn - en persoonlijk hebben gekozen voor een prenatale echografie wanneer medisch aangegeven - maar ik heb ook consequent gevraagd dat mijn zorgverlener de laagste instelling en de kortst mogelijke scantijd gebruik .
Dit wordt het Alara (zo laag als redelijk haalbaar) genoemd) - we zullen er later in dit bericht meer over praten.
Als je naar PubMed gaat en begint rond te kijken, zul je merken dat er sinds het begin van de jaren negentig geen grote epidemiologische studies zijn uitgevoerd naar de veiligheid van prenatale echografie. Nou, niet in het Westen tenminste. . . Er zijn mensen in baarmoederblootstellingsstudies die uit China komen die mogelijke nadelige effecten suggereren, maar de meeste zijn nog niet vertaald, en de weinigen die meestal gewoon de titel en een korte samenvatting bevatten zonder de studiegegevens.
Laten we dus eens kijken naar het onderzoek waar we wel toegang toe hebben. Er zijn twee belangrijke problemen met de oudere gerandomiseerde, gerandomiseerde, gecontroleerde menselijke studies die nog steeds worden aangehaald:
Echografie wordt vaak verondersteld veilig te zijn, omdat sommige vroege menselijke epidemiologische studies geen verschil rapporteerden tussen gescande en niet-gescande groepen andere dan een hogere incidentie van linkshandigheid bij jongens. Linkshandigheid is normaal voor sommige kinderen, maar volgens Sarah Buckley kan M.D. een hoger dan normale incidentie een "marker voor schade of verstoring van het zich ontwikkelende hersenen" zijn. (13)
De apparatuur die in deze studies werd gebruikt, werd vóór het midden van de jaren negentig gemaakt, hun bovengrens van akoestische output was 94 MW/cm2. Ultrasone apparaten die nu in gebruik zijn, kunnen een akoestische output hebben van maximaal 720 mW/cm2, wat acht keer hoger is .
"Als je meer kracht in het lichaam steekt, kan meer worden geabsorbeerd", zegt Phillip Bendick, PhD, RVT, FDMS, technisch directeur van het perifere vasculaire diagnostisch centrum en directeur van chirurgisch onderzoek in het William Beaumont Hospital.
Hij merkt ook op dat een belangrijke hitte-absorberende structuur bij een baby de wervelkolom is, die in de buurt van delicate neurologische en vasculaire structuren is. (14)
Naarmate de intensiteit van ultrasone machines is toegenomen, is het aantal echografie dat ook is ontvangen.
Halverwege de jaren negentig-dat rond dezelfde tijd is dat de oorspronkelijke studies werden uitgevoerd-was het gemiddelde aantal echografie dat een zwangere vrouw ontving 1,5. (15) Dat aantal klom naar 5,2 in 2014 en blijft toenemen. (16)
Ook gebruikten sommige van de onderzoeken die geen effect hebben gebruikt, zeer korte blootstellingstijden. Deze gebruikte bijvoorbeeld een blootstelling van 3 minuten versus de typische 30 minuten die de meeste vrouwen ontvangen.
Er zijn zoveel studies beschikbaar, velen die voorzichtig zijn. Hier zijn enkele van de belangrijkste:
Yale -onderzoekers:echografie veroorzaakt hersenafwijkingen bij muizen
In deze studie onder leiding van Dr. Pasko Rakic van Yale University, ontdekten onderzoekers dat muizen die werden blootgesteld aan 30 minuten continue echografie in de baarmoeder, veranderde neurale ontwikkeling vertoonden. Gewoonlijk reizen neuronen die in de cortex zijn gemaakt naar het buitenste deel van de hersenen, waar ze helpen met taal en geheugen. Bij blootstelling aan echografie bleven sommige neuronen verspreid over de hersenen in plaats van hun eindbestemming te bereiken.
Dr. Rakic merkte op dat "de ultrasone parameters en de totale belichtingstijd vergelijkbaar zijn met of onder die die worden gebruikt door commerciële medisch niet -aangedreven prenatale echografie -video's."
Nu is het verleidelijk om te denken:" maar dat zijn muizen. Muizen zijn geen mensen! "Er is echter een goede reden om aandacht aan deze studie te besteden.
Volgens dit artikel in Midwifery Today moeten neurologische ontwikkelingsafwijkingen bij ratten en andere zoogdieren van belang zijn om moeders te verwachten “omdat, zoals Cornell University -onderzoekers in 2001 bewezen, de hersenontwikkeling op dezelfde manier verloopt op dezelfde manier bij veel zoogdieren, inclusief menselijke baby's. 'Het team vond '95 neurale ontwikkelingsmijlpalen' die hen hielp de opeenvolging van hersengroeifest bij verschillende soorten te bepalen. (15) Daarom, als herhaalde experimenten aantonen dat dat Verhoogde warmte veroorzaakt door echografie schade aan foetale hersenen bij ratten en andere zoogdieren, kan men logisch aannemen dat het ook menselijke hersenen kan schaden. (3) ”
verminderde gezelligheid en hyperactiviteit
Deze studie concludeerde:"Die blootstelling van juveniele muizen in utero aan dertig minuten diagnostische echografie kan ertoe leiden dat ze autistisch-achtig gedrag vertonen, met name sociale tekorten en hyperactiviteit in sociale omstandigheden."
Hier zijn een paar aanvullende studies die Dr. Buckley vermeldt in Gentle Birth, Gentle Mothering:
Ja. Volgens het Alara (zo laag als redelijk haalbaar) principe, is de beste manier om het risico te minimaliseren de laagste instelling en de kortst mogelijke scantijd te gebruiken om de benodigde informatie te krijgen.
Echografie -apparatuur houdt twee metingen bij die Alara mogelijk maken:de Thermal Index (TI) en Mechanical Index (MI). Het is aan de sonograaf om ervoor te zorgen dat de TI en MI binnen aanbevolen bereiken blijven tijdens echografie, maar helaas weten velen niet eens hoe ze deze informatie moeten vinden.
Volgens een artikel gepubliceerd in Contemporary Obgyn:
Als een echografie is gepland, is het misschien verstandig om van tevoren te bespreken of de sonograaf al dan niet passende veiligheidskennis en voldoende ervaring heeft om snel een grondige scan uit te voeren.
. . . . is heel persoonlijk. Hoewel een echografie, of meerdere echografieën, vaak worden gepresenteerd als een essentieel onderdeel van prenatale zorg, stelt de American zwangerschapsvereniging duidelijk dat:
Dat gezegd hebbende, is er meer in deze beslissing dan slechts één factor, en Mama's hebben een aangeboren wijsheid over deze dingen die moeten worden overwogen.
Ik ben het van harte eens met wat mijn vriend Genevieve zegt dat de mama natuurlijke gids voor zwangerschap en bevalling met betrekking tot de 20 weken durende anatomie scan:
Zoals ik aan het begin van dit artikel schreef, koos ik na het beoordelen van het onderzoek ervoor om selectief te zijn over het gebruik van echografie tijdens mijn zwangerschappen en koos er alleen voor een als medisch aangegeven. Uw aanpak kan anders zijn, en ik steun dat volledig.
Waarom of waarom niet?
Als u op zoek bent naar een evidence-based, natuurlijk ingerichte hulpbron, raad ik de Mama Natural Bevervice Course en/of de natuurlijke gids voor mama van week voor zwangerschap en bevalling ten zeerste aan.
Je leert over:
Klik hier om de natuurlijke geboortecursus Mama te bekijken, en hier om de Mama Natural Week-per-week gids voor zwangerschap en bevalling te bekijken.
Bronnen voor dit artikel:
1. Whitworth, M et. Al. (2010) Echografie voor foetale beoordeling bij de vroege zwangerschap.
2. Bricker, L et. Al. (2008) Routine -echografie in de late zwangerschap (na 24 weken zwangerschap).
3. Alfirevic, C et. Al. (2010) Foetale en navelstreng Doppler -echografie bij normale zwangerschap.
4. Bucher, H C et. Al. (1993) Verbetert routine -echografie scannen de uitkomst tijdens de zwangerschap? Meta-analyse van verschillende uitkomstmaten.
5. Echografie. Dating en levensvatbaarheid.
6. Cohain, J et. Al. (2012) Prenatale echografie verbetert de perinatale resultaten niet.
7. Cooper, C (2013) De duur van de zwangerschap kan tot vijf weken variëren, ontdekken wetenschappers.
8. Queen Mary University of London. De viervoudige test.
9. Oyelese, Y et. Al. (2009) Placenta Previa:de evoluerende rol van echografie.
10. Greene, G et. Al. (2017) De vrouw die te veel kende, herziene editie:Alice Steward en de geheimen van straling.
11. Richmond, C et. Al. (2002) Alice Mary Stewart.
12. Heffernan, M (2012) Gentle Birth, Gentle Mothering:A Doctor's Guide to Natural bevalling en zachte vroege opvoedingskeuzes
13. Buckley, S (2008) Gentle Birth, Gentle Mothering:A Doctor's Guide to Natural bevalling en zachte vroege opvoedingskeuzes
14. Orenstein, B W (2011) Het Alara -principe en de sonografie.
15. Siddique, J et. Al. (2009) Trends in prenataal echografie -gebruik in de Verenigde Staten:1995 tot 2006.
16. Helliker, K (2015) Zwangere vrouwen krijgen meer echografie, zonder duidelijke medische behoefte.
17. American zwangerschapsvereniging (2017) Ultrasound:Sonogram.
18. Debost-Legrand, Anne et. bij. (20140 False Positive Morphologic Diagnoses op de Anomaly Scan:Marginal of Real Problem, een populatiegebaseerd cohortonderzoek.