Veel van de ontwikkeling van kinderen hangt af van het bereiken van bepaalde mijlpalen en het overwinnen van sociale conflicten. Sommige theoretici zijn van mening dat problemen tijdens deze groeistadia leiden tot blijvende problemen of psychiatrische ziekten. Hoewel het veilig is om te zeggen dat veel kinderen de controle terug kunnen krijgen en zegevieren over eerdere gevechten, is de kwaliteit van ervaringen uit de kindertijd de oorzaak van de persoonlijkheid en prestatie van volwassenen.
Voor kinderen die worstelen met fysieke en emotionele groei, kan interventie hen zeker helpen om hun leeftijdsgenoten in te halen. Speciaal onderwijs vereist middelen die zeker beschikbaar zijn voor zowel ouders als leerkrachten om kinderen te ondersteunen tijdens hun ontwikkeling, en vroege signalering van problemen leidt vaak tot meer succes. Het speciaal onderwijs voor jonge kinderen richt zich op bepaalde stadia van groei en ontwikkeling, zoals fysieke, sociale en emotionele uitdagingen.
Lichamelijke groei en ontwikkeling kunnen onderliggende problemen betekenen. Hoewel lengte- en gewichtsmetingen echt op een bereik bestaan, vertonen kinderen met overmatige metingen vaak problemen langs de lijn. Elke keer dat een kind bepaalde groeimijlpalen niet bereikt, is er een term die wordt gebruikt om te gedijen. In sommige gevallen is dit falen het gevolg van complicaties tijdens de zwangerschap of geboorte, waaronder stress bij de moeder, drugsgebruik, slechte voeding of arbeidsproblemen.
Het niet gedijen kan correleren met echt ernstige medische en intellectuele aandoeningen, waaronder mentale retardatie, chromosomale mutaties of meer specifieke ziekten zoals het foetaal alcoholsyndroom. Ouders moeten contact opnemen met het speciaal onderwijs dat middelen nodig heeft om mogelijke oorzaken en, belangrijker nog, mogelijke effecten te ontdekken wanneer een kind niet meer voldoet aan de normen voor gewicht en lengte. Lichamelijke ontwikkeling heeft een effect op de gezondheid van een kind, samen met het toekomstige emotionele en gedragsmatige functioneren.
Psychosociale groei en ontwikkeling wordt vaak opgedeeld in specifieke stadia die verschillende conflicten benadrukken die kinderen ervaren. Hoe een kind zich precies gedraagt bij deze conflicten, heeft rechtstreeks invloed op zijn of haar aard, persoonlijkheid en gedrag. Terwijl veel theorieën zich richten op interne problemen, erkennen sommige anderen ontwikkeling als een sociaal fenomeen met de nadruk op het omgaan met externe, milieukwesties. Groei bestaat uit zowel successen als mislukkingen, en soms zijn deze problemen cumulatief.
Verschillende specifieke doelen van psychosociale groei en ontwikkeling omvatten het verkrijgen van een gevoel van vertrouwen en gehechtheid aan de gezondheid, het bereiken van zowel autonomie als zelfbeheersing, het leren nemen van initiatief, het internaliseren van competentie en het vaststellen van identiteit en rol. Falen in sommige van deze fasen kan leiden tot interpersoonlijke conflicten, rolverwarring, schuldgevoelens, schaamte, afhankelijkheid en een onvermogen om de wereld te vertrouwen. Voorschoolse educatie met speciale behoeften helpt de bronnen van psychosociale en interpersoonlijke gevechten te herkennen en een geschikte interventie te bieden, inclusief therapie of op school gebaseerde aanpassingen. De stadia van groei en ontwikkeling vormen een ruwe schets voor het meten van de emotionele en sociale successen van een kind. Hoewel er normale verschillen bestaan in de manier waarop kinderen conflicten benaderen en competenties verwerven, kunnen kinderen die worstelen met fysieke en psychosociale groei, voorschoolse educatie met speciale behoeften nodig hebben om te slagen. Er zijn hulpmiddelen voor speciaal onderwijs voor alle uitdagingen en de nadruk ligt op oplossingen boven problemen.
