Spermadonoren helpen bij de productie van kinderen

De donatie van zijn sperma door een man die ook wel spermadonor wordt genoemd, is meestal met het doel om een ​​vrouw, die niet noodzakelijk zijn seksuele partner is, zwanger te maken. Soms, bij paren, kan het sperma van de mannelijke partner in aantal en mobiliteit ontbreken en niet in staat zijn om het ei dat door de vrouw is vrijgegeven te bevruchten. Of het vrouwtje kan verstoppingen in haar buizen hebben waardoor het ei de baarmoeder niet kan bereiken. Of lesbische stellen die de ervaring willen opdoen om een ​​kind op te voeden. Deze stellen, die een kinderwens hebben maar omdat de vrouw om wat voor reden dan ook niet zwanger kan worden, zullen troost vinden in het sperma van de spermadonor.
Sperma wordt over het algemeen gedoneerd via een spermabank of -kliniek en elk land en elke staat in een bepaald land kan verschillende voorschriften en beperkingen hebben voor de spermadonor. In sommige staten kan de donor ervoor kiezen anoniem te blijven en zijn rechten en plichten op te geven of te behouden. Onvruchtbare stellen en alleenstaande vrouwen kunnen de spermadonor naar eigen voorkeur selecteren op grond van persoonlijkheid, uiterlijk, ras, opleidingsniveau en andere factoren. Sommige spermabanken geven niet de volledige informatie van hun donoren door aan potentiële ontvangers en dit is waarschijnlijk de reden waarom sommigen van hen ervoor kiezen om een ​​bekend persoon of sperma uit een privékliniek te gebruiken.
Normaal gesproken wordt het sperma van spermadonoren bij de vrouw gebruikt door kunstmatige inseminatie in een kliniek via intra-cervicale inseminatie (ICI) of intra-uteriene inseminatie (IUI). Het sperma kan ook worden voorbereid voor andere geassisteerde voortplantingsmethoden, b.v. IVF. Deze spermacellen kunnen ook worden gebruikt voor draagmoederschapzwangerschappen door de embryo's te implanteren die zijn gemaakt met de bevruchting van sperma met een eicel van de donor of de vrouw die draagmoederschap ondergaat. Als er reserve-embryo's zijn, kunnen ze worden ingevroren voor later gebruik wanneer de eerste paar implantaties niet slagen.
De spermadonor kan zijn sperma in een spermabank doneren voor een contractuele periode die kan variëren van zes maanden tot twee jaar. Deze termijn wordt vastgesteld na meting van het aantal zwangerschappen dat de bank wil uitvoeren. Normaal gesproken zijn er vaste periodes en plaats van donatie en het aantal donaties dat door de bank kan worden geaccepteerd. Hiervoor wordt een overeenkomst opgemaakt en door beide partijen ondertekend en strikt nageleefd. Als de donor een seksuele infectie heeft opgelopen, moet hij de bank hiervan op de hoogte stellen. In de meeste gevallen mag de donor maximaal drie dagen geen geslachtsgemeenschap hebben of masturberen voordat een spermadonatie wordt gedaan.Victor James is een ervaren contentschrijver en uitgeversspecialist in het schrijven over spermabank en spermadonor. Hij heeft na zijn afstuderen in het Engels gewerkt literatuur en schrijft regelmatig content voor gedrukte media zoals tijdschriften, kranten enz.