Er zijn elk jaar minstens 2 miljoen gevallen van vrouwelijke onvruchtbaarheid gedocumenteerd in de Verenigde Staten van Amerika. Voor de meeste van deze vrouwen is de oorzaak van hun onvruchtbaarheid nooit definitief gediagnosticeerd, en de moderne geneeskunde moet nog een uitgebreide behandeling van vrouwelijke onvruchtbaarheid bieden. Verschillende bekende en onbekende factoren dragen bij aan vrouwelijke onvruchtbaarheid. Als onvruchtbaarheid bij u is vastgesteld, wilt u waarschijnlijk wanhopig meer weten over onvruchtbaarheid bij vrouwen en ontdekken welke alternatieve geneeswijzen en behandelingen voor vrouwelijke onvruchtbaarheid beschikbaar zijn.
Wat is vrouwelijke onvruchtbaarheid?
Een vrouw wordt als medisch onvruchtbaar beschouwd als ze gedurende 12 maanden seks heeft gehad, zonder enige vorm van anticonceptie, en niet in staat is geweest zwanger te worden. Vruchtbaarheid wordt in medische zin beschreven als:
* Eerstegraads onvruchtbaarheid - vrouwen die nooit kinderen hebben gehad
* Tweedegraads onvruchtbaarheid - vrouwen die kinderen hebben gekregen, maar niet in staat zijn om een tweede keer zwanger te worden
Het is van vitaal belang om het onderscheid te maken tussen onvruchtbaarheid en steriliteit. Steriliteit is de term die wordt gebruikt om vrouwen te beschrijven die helemaal niet in staat zijn om hun eigen kinderen te verwekken. Vrouwelijke onvruchtbaarheid beschrijft de moeilijkheid die vrouwen ervaren bij het proberen zwanger te worden. Onvruchtbaar zijn betekent niet dat je nooit kinderen kunt krijgen. Door verschillende behandelingsopties voor vrouwelijke onvruchtbaarheid te onderzoeken, vergroot u uw kans op conceptie en het dragen van een voldragen, gezonde baby.
Wat veroorzaakt vrouwelijke onvruchtbaarheid?
Er zijn verschillende bekende oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid, waaronder:
* Ovulatiestoornissen - ovulatie vindt niet plaats als gevolg van hormonale onevenwichtigheden. Als u niet ovuleert, kan dit leiden tot onregelmatige of afwezige menstruatie. De hormonale onbalans die bijdraagt aan een mislukte ovulatie is toegeschreven aan factoren zoals een extreem laag of hoog lichaamsgewicht, overmatige lichaamsbeweging, langdurige emotionele stress en problemen met de schildklier. Andere oorzaken van ovulatiestoornissen zijn endometriose of PCOS.
* Schade aan de voortplantingsorganen - schade aan de delicate eileiders, veroorzaakt door bekkenontsteking (door SOA's of blindedarmontsteking) is de boosdoener voor ongeveer 25 procent van de gevallen van vrouwelijke onvruchtbaarheid. Andere fysieke schade aan de voortplantingsorganen die bijdraagt aan vrouwelijke onvruchtbaarheid omvat schade en afwijkingen aan de baarmoederhals en baarmoeder, bijvoorbeeld vleesbomen.
* Hormonale onevenwichtigheden - zoals u al hebt gezien, kunnen hormonale onevenwichtigheden bij vrouwen resulteren in een mislukte ovulatie en daaruit voortvloeiende onvruchtbaarheid. Een onbalans van progesteron kan voorkomen dat het lichaam van de vrouw zwanger kan blijven
* Chronische miskraam - Sommige onvruchtbare vrouwen kunnen zwanger worden, maar verliezen regelmatig de conceptie. Een miskraam kan worden veroorzaakt door schildklierproblemen, defecte eicel of sperma, hormonale onbalans, ondervoeding, medicijnen, trauma en tekortkomingen aan het immuunsysteem.
* Voedingstekorten - er zijn bepaalde voedingsstoffen waarvan is vastgesteld dat ze met name de gezondheid van het voortplantingssysteem beïnvloeden.
* Psychologische en emotionele factoren - Emoties beïnvloeden je lichaam en je gezondheid. Als het gaat om het begrijpen en behandelen van vrouwelijke onvruchtbaarheid, wordt de verbinding tussen lichaam en geest een belangrijk aandachtspunt. Tot nu toe is geschat dat ongeveer 5% van de vrouwelijke onvruchtbaarheid wordt veroorzaakt door psychologische en emotionele factoren.
Wetenschap en geneeskunde beginnen net te begrijpen hoe bepaalde voedingsstoffen en gedragingen de vruchtbaarheid kunnen verbeteren en in veel gevallen kunnen verbeteren en herstellen. Sommige artsen zijn bereid toe te geven dat er veel gebieden van vrouwelijke onvruchtbaarheid zijn die nog niet volledig zijn begrepen, en helaas is er binnen de medische gemeenschap onwil om vitamines en dieetadviezen aan te bevelen in plaats van medicijnen en operaties - zelfs wanneer is bewezen dat vitamines steeds effectiever als een vrouwelijke onvruchtbaarheidsbehandeling.
Vrouwelijke onvruchtbaarheid - de grote fout die ik heb gemaakt
Ik wil graag mijn persoonlijke ervaring met u delen, om u een persoonlijk inzicht te geven in wat een 'God Zend' voor mij was om de waarheid over onvruchtbaarheid te leren kennen.
Ik kreeg ongeveer 5 jaar geleden de diagnose endometriose, toen ik nog maar 23 was. Destijds maakte ik me meer zorgen over de maandelijkse pijn en het ongemak dan de implicaties voor de vruchtbaarheid op de lange termijn.
Een jaar later ontmoette ik Nick en werd ik halsoverkop verliefd op Nick. Hoewel, in het begin, het plannen van een gezin niet verder uit onze gedachten kon zijn. De endometriose speelde echter een hel met ons seksleven en ik voelde me constant schuldig omdat ik seks had geweigerd met de man van wie ik hield.
Het had voor mij niet meer als een verrassing kunnen komen, toen Nick mij 2 jaar later ten huwelijk vroeg. Ik had me niet echt voorgesteld dat het huwelijk zo vroeg in onze relatie op het spel stond, vooral met alle 'slaapkamer'-problemen die constant schuldbewust boven mijn hoofd hingen. Trouwplannen namen onmiddellijk ons leven over, ergens tussen alle planning; we begonnen te praten over het starten van ons eigen gezin.
We trouwden een jaar later in een sprookjesachtige ceremonie, alles leek zo perfect te zijn, we begonnen samen aan ons nieuwe leven, we hadden plannen om te reizen en een gezin te stichten.
Kort na de wittebroodsweken besloten we te gaan proberen voor ons eerste kind. Seks was nog steeds ongelooflijk pijnlijk voor mij, en hoewel ik mijn best deed om een dapper gezicht op te zetten, werden de gedwongen ontmoetingen al snel te veel, en we besloten een fertiliteitsdokter te bezoeken.
Ik zal nooit het gevoel van absolute verwoesting en schaamte vergeten dat ik voelde toen de dokter terugkwam met de onvruchtbaarheidsdiagnose. Niet alleen veroorzaakte mijn endometriose obstructies voor de ovulatie, maar de verspreiding van het endometriumweefsel naar mijn eierstokken had ernstige littekens veroorzaakt. Al deze factoren gecombineerd, maakten me zeer onvruchtbaar. De dokters zeiden dat het onwaarschijnlijk was dat ik ooit mijn eigen kinderen zou krijgen. Ik had het gevoel alsof ik Nick had verraden en bijna alsof ik hem had misleid om met mij te trouwen, en uit een normaal gezinsleven met iemand anders.
Nick was net zo ondersteunend als altijd en hield mijn hand vast tijdens de opeenvolging van corrigerende operaties die ik de komende maanden moest ondergaan. Niets leek echt te helpen, ik was zeker niet dichter bij zwanger worden, en om alles nog erger te maken kreeg ik paniekaanvallen voor de seks omdat ik zulke sterke psychologische verbanden had gevormd tussen seks, pijn en onvruchtbaarheid.
Terugkijkend was ik zo diep gezonken in mijn eigen innerlijke ellende, dat ik niet merkte dat alle stress een zware tol eiste van mijn geduldige en liefhebbende echtgenoot en van ons huwelijk. Nick en ik besteedden steeds meer tijd aan afzonderlijke dingen, ons seksleven bestond niet en alle hoop en plannen voor de toekomst waren van tafel of werden in de ijskast gezet. Die tijd in ons leven was echt een hel.
Nick moet echt, echt van me houden, want hij heeft me nooit verlaten voor iemand anders die vruchtbaarder is, en in feite was het Nick die me langzaam uit mijn depressieve malaise begon te trekken. Ook al had ik het bijna opgegeven, hij verloor onze droom om een gezin te stichten nooit uit het oog. Nick moedigde me aan om onze hoop en dromen opnieuw te bekijken, samen konden we langzaam het brandende verlangen om een gezin te stichten weer aanwakkeren.
We begonnen alternatieve opties voor het stichten van een gezin te onderzoeken, zoals draagmoederschap of adoptie, en hoewel deze opties aanvoelden als tweederangs alternatieven, hadden we nu tenminste iets om naar uit te kijken. Terugkijkend ben ik zo blij dat we openstonden voor deze opties, omdat we door het lezen over de alternatieven leerden dat onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid totaal verschillende dingen zijn. We hadden aangenomen, of zijn ertoe gebracht te geloven dat onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid één op één zijn. Dit was echter mijn eerste grote doorbraak, nu had ik het gevoel dat er echt hoop was.
Omdat ik ervan uitging dat mijn onvruchtbaarheidsdiagnose betekende dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen, en ik gaf het bijna op om ooit een eigen gezin te hebben.
Na een paar weken van alternatieve behandelingen, merkte ik dat ik weer lachte. Langzaam konden Nick en ik onze relatie versterken en ons seksleven weer opbouwen. Onze diëten veranderden en onze levensstijl verbeterden, we begonnen ons allebei gelukkiger en gezonder te voelen dan we al een hele tijd hadden! Naarmate we vorderden in het plan, ontdekte ik dat ik meer en meer openstond voor wat meer alternatieve behandelingen, en ik begon acupunctuur en acupressuurtherapie te proberen.
Toen, op een kille ochtend in juli, gebeurde het verbazingwekkende:
Ik had nerveus gewacht sinds mijn laatste vruchtbaarheidsfase (tijd dat ik ovuleerde) om een zwangerschapstest te doen en te zien of alle inspanningen zijn vruchten hadden afgeworpen. Om ongeveer 6 uur in de ochtend sloop ik de badkamer in om de test te doen...
Arme Nick werd uit zijn vredige slaap gewekt door mijn geschreeuw; Ik had een positieve test.
Nick was opgewonden en had een grijns op zijn gezicht als dit ik-altijd-wist-dat-het-zou gebeuren. Maar ik was nog steeds een beetje niet overtuigd, ik deed nog eens 2 tests om zeker te zijn, en ook zij gaven positieve resultaten. We waren zwanger!!
De komende maanden krijgen een soort surrealistische gouden gloed in mijn geest; het leek erop dat we met wat extra hulp en kennis het onmogelijke hadden bereikt. Ik zou echt een moeder worden, Nick een vader, eindelijk konden we onze dromen waarmaken en een gezin stichten.
Sinds de geboorte van mijn eerste, Chloe, heb ik mijn tijd (omdat ik een dolgelukkige eerste keer moeder ben) besteed om ervoor te zorgen dat er een schat aan toegankelijke en nauwkeurige informatie beschikbaar is voor stellen met vruchtbaarheidsproblemen. Ik wil ervoor zorgen dat anderen niet dezelfde fout maken als wij - door te denken dat de diagnose van onvruchtbaarheid door de dokter betekende dat ik niet zwanger kon worden en dat we geen gezin konden stichten. Meer weten over de alternatieve vruchtbaarheid therapie die me tot zwangerschap heeft geleid, of om meer te weten te komen over vrouwelijke onvruchtbaarheid, ga nu naar mijn website:The Online Pregnancy Guide
Hanna Hamelsford
The Online Pregnancy Guide
#7820
