Er kunnen verschillende problemen optreden tijdens een zwangerschap. Een probleem dat buitengewoon groot is en snelle actie vereist, is foetale nood. Foetale nood ontstaat vaak nadat de zuurstoftoevoer van het ongeboren kind op de een of andere manier is afgesneden. Foetale nood wordt waargenomen door de hartslag van de ongeboren baby te controleren. Onder bepaalde omstandigheden, zoals wanneer de hartslag onder een bepaald bereik komt, is snel handelen vereist, bijvoorbeeld een spoedkeizersnede. Dit artikel gaat in op een gemelde claim wegens medische wanpraktijken met een tijdsverloop van ongeveer twee uur.
Een arts krijgt te horen dat zijn patiënt, een zwangere vrouw, naar een nabijgelegen ziekenhuis is gebracht nadat ze was gevallen. De vrouw had een echo in het ziekenhuis ondergaan in een poging om eventuele schade aan haar baby op te sporen en de echografie liet geen verwondingen zien. De verloskundige regelde een ontmoeting met de vrouw in een tweede ziekenhuis waar ze werd overgebracht om aanvullende monitoring uit te voeren, waarvoor het eerste ziekenhuis niet adequaat was ingericht. Eenmaal in het tweede ziekenhuis werd een foetale hartslagmeter aan de vrouw bevestigd. De verloskundige in dit ziekenhuis vond de resultaten niet geruststellend en gaf aan dat het ongeboren kind foetale nood had. Het tweede ziekenhuis en de verpleegster waren op de hoogte gebracht dat de arts van de vrouw ermee had ingestemd om naar dat ziekenhuis te gaan om voor de patiënte en haar ongeboren kind te zorgen. Hoewel de verpleegster kennelijk had opgemerkt dat de baby in foetale nood verkeerde, concludeerde de verpleegster niettemin dat ze moest wachten tot de arts kwam opdagen in plaats van zelf maatregelen te nemen of zelfs een dienstdoende arts op de hoogte te stellen.
De verpleegster bleef twee uur wachten op de dokter. Ze deed niets totdat de monitor aantoonde dat de hartslag van de baby plotseling tot gevaarlijk lage niveaus was gedaald. Op dat moment bracht de verpleegster uiteindelijk een andere arts in het ziekenhuis op de hoogte van het probleem. Deze arts voerde meteen een spoedkeizersnede uit, maar realiseerde zich dat de verklaring voor de foetale nood een placenta-abruptie was geweest die de zuurstoftoevoer van het ongeboren kind had afgesneden.
De arts kreeg te horen dat de vrouw naar het tweede ziekenhuis werd vervoerd en verwachtte dat haar verloskundige haar daar zou ontmoeten. Maar in plaats van naar het ziekenhuis te gaan, zoals hij beweerde dat hij zou doen, ging de arts naar huis. Dit zou geen probleem zijn geweest als de verloskundige de staf van het tweede ziekenhuis van deze keuze had verteld. Omdat foetale nood snelle actie vereist, werd de verloskundige in het tweede ziekenhuis de tweede beklaagde in de claim wegens medische wanpraktijken door de ouders vanwege haar beslissing om te wachten tot de arts van de patiënt verscheen in plaats van de bedrijfsarts te waarschuwen tot 2 uur daarna.
Bij de geboorte reageerde het kind niet. Ondanks het feit dat de medische staf reanimatiemaatregelen probeerde, konden ze de baby niet reanimeren. Hier meldde het advocatenkantoor dat de moeder en vader vertegenwoordigde dat de zaak was geregeld voor $ 750.000. Deze casus toont zowel (1) de plicht van een arts om de zorg voor zijn patiënt op te volgen als hij daarmee instemt, en (2) de plicht van een verpleegster om ervoor te zorgen dat een arts onmiddellijk wordt geïnformeerd als er tekenen van foetale nood worden gedetecteerd. Joseph Hernandez is een advocaat die gevallen van foetale nood accepteert. Bezoek de website voor meer informatie over foetale nood en groep b-streptokokken
