Omdat foetale nood een gevaarlijke complicatie is tijdens de zwangerschap die vaak gepaard gaat met een verminderde zuurstoftoevoer naar de ongeboren baby. Foetale nood ontstaat vaak als de zuurstoftoevoer van het ongeboren kind op de een of andere manier wordt beperkt. Foetale nood wordt opgemerkt door de hartslag van de ongeboren baby te controleren. In specifieke situaties, zoals wanneer de hartslag onder een bepaald niveau daalt, zijn onmiddellijke maatregelen zoals een spoedkeizersnede vereist. Hieronder bespreken we de kwestie van aansprakelijkheid in een gemelde claim met een vertraging van ongeveer twee uur bij het reageren op tekenen van foetale nood. Ook kijken we naar de daaruit voortvloeiende schade en de hoogte van de schikking.
Een arts krijgt te horen dat zijn patiënte, die zwanger is, na een val naar een nabijgelegen ziekenhuis is gebracht. De patiënte had een echo in het ziekenhuis ondergaan om te controleren op eventuele schade aan haar baby en de echo was geïnterpreteerd alsof er geen verwondingen waren. Aangezien het ziekenhuis geen foetale hartslagmeter had, zou ze naar een tweede ziekenhuis worden gebracht, haar verloskundige werd geïnformeerd dat ze zou worden gestuurd en de arts stemde ermee in haar in het tweede ziekenhuis te ontmoeten.
Na te zijn vervoerd naar het tweede ziekenhuis, kreeg de patiënt een foetale hartslagmeter die door de verloskundige werd gelezen als een indicatie dat de ongeboren baby van de patiënt in foetale nood verkeerde. Aangezien de verloskundige van de patiënt had aangegeven dat hij zijn patiënt daar zou zien, was de verpleegster van mening dat het de juiste manier was om de verloskundige daar te laten komen, ook al zag ze dat de foetale nood verergerde.
De volgende 2 uur bleef de verpleegster het uitstellen van een andere arts waarschuwen dat het ongeboren kind in foetale nood verkeerde. Ze deed niets totdat de monitor suggereerde dat de hartslag van de baby plotseling tot gevaarlijk lage niveaus was gedaald. Op dat moment informeerde de verpleegster uiteindelijk een andere verloskundige in het ziekenhuis over het probleem. Deze arts voerde onmiddellijk een spoedkeizersnede uit en realiseerde zich dat de reden voor de foetale nood was dat de zwangere vrouw een placenta-abruptie had gehad die de zuurstoftoevoer van de baby had beperkt.
Maar de verloskundige van de patiënt ging naar huis in plaats van naar het ziekenhuis te gaan zoals hij had gezegd - hij liet de vrouw en haar baby in feite in de steek en maakte hem een beklaagde in de rechtszaak. In de veronderstelling dat de dokter onderweg was, wachtte de verpleegster van het tweede ziekenhuis, die normaal gesproken onmiddellijk een andere arts op de hoogte had gebracht van de foetale nood, en bleef 2 uur wachten op een arts die nooit zou verschijnen.
Bij de geboorte reageerde de pasgeborene niet. Ondanks het feit dat de medische staf reanimatiemaatregelen probeerde, konden ze de baby niet reanimeren. Hier meldde het advocatenkantoor dat de familie vertegenwoordigde dat de zaak werd geregeld voor $ 750.000. Deze rechtszaak toont zowel (1) de plicht van een arts om de zorg van een patiënt op te volgen zodra hij ermee instemt, en (2) de plicht van een verpleegster om ervoor te zorgen dat een arts onverwijld wordt geïnformeerd in het geval dat tekenen van foetale nood worden gedetecteerd. Joseph Hernandez is een advocaat die gevallen van geboorteverwonding accepteert. Ga voor meer informatie over foetale nood en erbs-verlamming naar de website
