De afwezigheid van menstruatie wordt amenorroe genoemd en komt voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het kan primair of secundair zijn wanneer de diagnose wordt gesteld. Vrouwen die nog nooit hebben gemenstrueerd, worden geclassificeerd als primair. Secundair wordt veroorzaakt door andere factoren, zoals bij vrouwen die menstrueren en daarna 3 of meer cycli niet doen. Het type behandeling dat wordt gegeven voor de behandeling van amenorroe is afhankelijk van de oorzaak.
Primaire amenorroe kan worden veroorzaakt door een aantal andere aandoeningen. Deze omvatten chromosomale afwijkingen zoals het syndroom van Turner. Congenitale bijnierhyperplasie of hypothalamische of hypofyse-laesies kunnen ook de oorzaak zijn. Structurele afwijkingen van het genitale spoor zoals een obstructie kunnen symptomen veroorzaken. Een afwezigheid van voortplantingsorganen kan de reden zijn voor de afwezigheid van menstruatie.
Secundaire symptomen kunnen worden veroorzaakt door overmatige lichaamsbeweging, een chronische ziekte, schildklieraandoeningen, verschillende medicijnen, orale anticonceptiva, auto-immuun ovariumfalen of vroegtijdige menopauze. Een bijnierziekte zoals het syndroom van Cushing kan dit ook veroorzaken. Polycysteuze ovariumstoornis of PCOD kan ook de reden zijn.
Enkele van de tekenen en symptomen zijn de afwezigheid van menstruatie zelf. Andere tekenen en symptomen kunnen gewichtsverlies zijn, wat kan wijzen op anorexia nervosa of hyperthyreoïdie. Gewichtstoename kan wijzen op de aanwezigheid van het syndroom van Cushing of hypothyreoïdie. Overmatig haar op het gezicht of hirsutisme kan betekenen dat er een androgeenoverschot is als gevolg van PCOD. Afscheiding uit de tepels is een ander symptoom om naar te zoeken.
Zwangerschap is uitgesloten bij secundaire amenorroe. Er bestaat een hormonale onbalans die moet worden vastgesteld en een grondige medische geschiedenis moet worden gedaan. Een lichamelijk onderzoek met een hormoonpanel moet worden besteld om te beoordelen of de schildklier- en prolactinespiegels normaal zijn.
Als er hoge niveaus van lutiniserend hormoon of follikelstimulerend hormoon zijn na beoordeling van bloedpanels, kunnen deze erop wijzen dat de eierstokken falen of dat er aanwijzingen zijn voor PCOD. Lage oestradiol- en gonadotrofinespiegels kunnen wijzen op een hypothalamus- of hypofyseziekte. Het kan ook nodig zijn om beeldvormende tests te laten doen, zoals een echografie, MRI of CT-scan.
Conventionele medische praktijken zullen worden uitgevoerd op basis van de leeftijd van de patiënt, de factoren die het probleem hebben veroorzaakt, of de patiënt kinderen wenst en de mentale toestand van de persoon. Er worden stimulatie- en substitutietherapieën gebruikt die cyclisch oestrogeen of oestrogeen-progesteron bevatten als de eierstokken falen. Deze behandeling wordt vaak gebruikt bij jongere patiënten, maar het werkt goed bij patiënten ouder dan 40 als er een psychologische component is. Wanneer de hypofyse faalt, worden de eierstokken gestimuleerd door het gebruik van menselijke gonadotrofinen of niet-steroïden zoals Clomifeencitraat. Het operatief verwijderen van de bijnieren of de schildklier kan helpen om de functie van de eierstokken te herstellen.
Voor een meer permanente behandeling van amenorroe die niet alleen de symptomen maskeert, is het belangrijk om na te denken over de primaire oorzaak waarom hormonen uit balans zijn en te werken aan het in evenwicht brengen ervan. Een natuurlijke benadering van de behandeling van zowel de primaire als secundaire symptomen zal een blijvende verlichting bieden. Deze methoden werken zo goed omdat ze de eierstokken en de hypofyse stimuleren en reguleren, evenals de menstruatie. Ze zullen de menstruatie opwekken en de lengte van de menstruatiecyclus reguleren, evenals de gehele endocriene as en bieden blijvende resultaten. Vind meer advies over de behandeling van amenorroe door Biogetica.Com te bezoeken.
